In 1948 ondertekende de USAF (United States Air Force) een contract met de Ryan Company om een straalvliegtuig zonder bemanning te ontwikkelen voor trainingsdoeleinden.
Het prototype van de drone, genaamd XQ-2, maakte zijn eerste vlucht in 1951.
Na succesvolle tests werd het in dienst genomen door de USAF als de Q-2A (ook bekend als de Firebee).
Een licht aangepaste versie, aangeduid als KDA-1, werd gebruikt door de militaire vloot.
In de late jaren 1950 werd een nieuw contract gesloten tussen de USAF en Ryan voor een aanzienlijk verbeterde "tweede generatie" Firebee – het Model 124, aanvankelijk aangeduid als de Q-2C.
Het ging in productie in 1960, en drie jaar later werd de aanduiding veranderd in BQM-34A.
Deze drone had een vergrote romp, langere vleugels en een uniek inlaatkanaal onder de puntige neus.
De Amerikaanse marine nam de BQM-34A ook in gebruik, terwijl het leger een vanaf de grond gelanceerde versie kreeg, genaamd de MQM-34D met een JATO (Jet-Assisted Take-Off) booster.
Deze drones werden gebruikt voor het trainen van bemanningen voor luchtafweer.
Specificaties:
• Schaal: 1:48
• Onderdelen: 29 +36
• Lengte: 11,0 cm
• Spanwijdte: 8,1 cm
Toebehoren:
Plastic Modelbouw,
Verf.