De S-300 (NAVO-rapporteringsnaam SA-10 Grumble) is een reeks Russische langeafstandsgrond-luchtraketsystemen, geproduceerd door NPO Almaz, gebaseerd op de aanvankelijke S-300P-versie.
Het S-300-systeem werd ontwikkeld ter verdediging tegen vliegtuigen en kruisraketten voor de Sovjetluchtmacht.
Latere varianten werden ontwikkeld om ballistische raketten te onderscheppen.
Het S-300-systeem werd voor het eerst ingezet door de Sovjet-Unie in 1979 en was ontworpen voor de luchtverdediging van grote industriële en administratieve faciliteiten, militaire bases en de controle van het luchtruim tegen vijandelijke aanvalsvliegtuigen.
Het systeem is volledig geautomatiseerd, hoewel handmatige observatie en bediening ook mogelijk zijn.
De S-300PS/S-300PM (NATO rapportagenaam SA-10D/E) werd geďntroduceerd in 1985 en is de enige versie die vermoedelijk is uitgerust met een nucleaire kernkop.
Dit model zag de introductie van de moderne TEL en mobiele radar- en commandopostvoertuigen die alle waren gebaseerd op de MAZ-7910 8x8 vrachtwagen.
Dit model bevatte ook de nieuwe 5V55R-raketten die het maximale inzetbereik verhoogden tot 90 km en een terminale semi-actieve radargeleiding (SARH) introduceerden.
De bewakingsradar van deze systemen werd 30N6 genoemd.
Met deze versie werd ook het onderscheid tussen gemotoriseerde en gesleepte TEL's ingevoerd.
De gesleepte TEL werd aangeduid als 5P85T.
Mobiele TEL's waren de 5P85S en 5P85D.
De 5P85D was een "slave" TEL, bestuurd door een 5P85S "master" TEL.
De "master" TEL is herkenbaar aan de grote apparatuurcontainer achter de cabine; bij de "slave" TEL is deze ruimte niet afgesloten en wordt gebruikt voor de opslag van kabels of reservebanden.
Specificaties:
• Schaal: 1:72
• Lengte: 18,4 cm
• Breedte: 4,3 cm
• Plastic onderdelen: 90+
Toebehoren:
Plastic Modelbouw,
Verf.
Accessoires
